ΠΟΙΕΣ & ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Το αυτόνομο σχήμα ιστορικού-αρχαιολογικού δημιουργήθηκε στις αρχές του 2014 από φοιτήτριες και φοιτητές του τμήματος. Θελήσαμε με αυτό τον τρόπο να ζυμωθούμε, να οργανωθούμε και να δράσουμε συλλογικά, ορθώνοντας από κοινού αντιστάσεις στην όλο και πιο ασφυκτική πραγματικότητα που βιώνουμε εντός και εκτός του πανεπιστημίου. Επιλέγουμε να μην το αντιμετωπίζουμε ως τετραγωνικά μέτρα αιθουσών και αμφιθεάτρων μέσα στα οποία μόνος μας ρόλος είναι αυτός του ακροατή, της εξεταζόμενης και του επίδοξου πτυχιούχου, αλλά, αντίθετα, ως ένα χώρο δυναμικά ζωντανό και ανατρεπτικό.

Όντας μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία το πανεπιστήμιο δεν είναι ανεξάρτητο από αυτήν, αλλά αναπαράγει την πραγματικότητά της. Μέσα στο υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα, η γνώση δεν αποτελεί ελεύθερο αγαθό, αλλά διακινείται με όρους εμπορεύματος. Εμπόρευμα στο οποίο έχουν πρόσβαση μόνο συγκεκριμένα κοινωνικά υποκείμενα, με αποτέλεσμα να ενισχύονται οι ταξικοί φραγμοί. Οι φοιτήτριες εντός του εκπαιδεύονται για να ενταχθούν στη παραγωγική διαδικασία ως εργατικό δυναμικό, ενώ ταυτόχρονα προωθούνται αξίες ατομικού συμφέροντος, ανταγωνισμού και πειθάρχησης στο όνομα του φαντασιακού της προσωπικής ανέλιξης.

Πέραν όμως αυτών, το πανεπιστήμιο τόσο αναφορικά με τον τρόπο που λειτουργεί, όσο και με την γνώση που παράγει, μόνο ως ουδέτερος χώρος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Έρχεται να αναπαράξει τους κυρίαρχους λόγους και να νομιμοποιήσει κάθε μορφή θεσμοθετημένης ή μη εξουσίας, από το έθνος-κράτος μέχρι την πατριαρχία. Ιεραρχικές δομές εμπεδώνονται ως αυτονόητες με την ύπαρξη αξιωμάτων, συγκλήτου και διοικητικών συμβουλίων, ενώ ζητούμενο από τους φοιτητές είναι να μάθουν πως μόνος τρόπος για να επιβιώσει κανείς εντός και εκτός του πανεπιστημίου είναι η αποτελεσματικότητα, η υπακοή και η πειθάρχηση. Η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική αναδιάρθρωση έρχεται να προωθήσει περαιτέρω το καθεστώς αυτό με την εντατικοποίηση των σπουδών, τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου, τη μετακύλιση του κόστους φοίτησης στις ίδιες τις φοιτήτριες και την υποβάθμιση της όποιας εργασιακής προοπτικής έχει απομείνει. Το πανεπιστήμιο μετατρέπεται τελικά σε χώρο περιχαρακωμένο εντείνοντας τους ταξικούς διαχωρισμούς.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αποφασίσαμε να στήσουμε εκ του μηδενός ένα νέο σχήμα στη σχολή, επειδή ο τρόπος με τον οποίο επιλέξαμε να λειτουργούμε δε χωράει στις παγιωμένες λογικές της διαμεσολάβησης, της ανάθεσης, της παράταξης, της ιεραρχίας. Είμαστε κατά των παρατάξεων: δεν ακολουθούμε κανενός είδους κομματική γραμμή, ούτε αναγνωρίζουμε λύσεις εκ των άνω. Θεωρούμε πως μόνο συλλογικά μπορούμε να δώσουμε λύσεις στα προβλήματά μας. Συναντιόμαστε ισότιμα και αντιιεραρχικά διαμορφώνοντας από κοινού, μακριά από πρακτικές ψηφοφορίας που επιβάλουν τη πλειοψηφία στη μειοψηφία. Με τον τρόπο αυτό στοχεύουμε στην αποδόμηση κάθε μορφής επιβολής και άσκησης εξουσίας, ενάντια σε έμφυλους και ρατσιστικούς διαχωρισμούς.

Εν συνεχεία του νήματος, όσον αφορά τις γενικές συνελεύσεις και τη στάση μας απέναντι σε αυτές, θεωρούμε ότι αναπαράγουν ένα μοντέλο θεσμοποιημένου διαλόγου και λήψης αποφάσεων, που διέπονται από λογικές ανάθεσης και διαμεσολάβησης, με τις ιεραρχίες, τυπικές και άτυπες, να κυριαρχούν. Η συνέλευση ως τέτοια διαδικασία δεν μας χωράει και δεν επιθυμούμε να συμμετέχουμε σε αυτή διαιωνίζοντας τις λογικές των πλαισίων και της ψηφοφορίας, αλλά επιλέγουμε να τη θεωρούμε πεδίο παρέμβασης με  τους δικούς μας όρους. Προτάσσουμε συνελεύσεις που θα αποτελούν σημείο συνάντησης, ζύμωσης και συνδιαμόρφωσης, αυτοοργανωμένες και από τα κάτω.

αυτόνομο σχήμα ιστορικού-αρχαιολογικού